Προεδρικό πραξικόπημα στη Λιθουανία

Προεδρικό πραξικόπημα στη Λιθουανία

Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν στη Λιθουανία. Προχθές έγινε ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών. Ο λιθουανικός λαός ψήφισε υπέρ των κεντροαριστερών κομμάτων και τους έδωσε την εντολή να σχηματίσουν κυβέρνηση, αλλά η δεξιά πρόεδρος της χώρας... πρόβαλε βέτο (!) στη συγκρότηση κεντροαριστερού κυβερνητικού συνασπισμού υπό το κόμμα που πήρε τις περισσότερες ψήφους στον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών που έγιναν στις 14 Οκτώβρη. Απαγορεύοντας ουσιαστικά τη συμμετοχή στην κυβέρνηση του Εργατικού Κόμματος που νίκησε στις εκλογές, η δεξιά πρόεδρος προσπαθεί να επιβάλει πραξικοπηματικά τον ομοϊδεάτη της δεξιό πρωθυπουργό Αντριους Κουμπίλιους, τον οποίον όμως οι Λιθουανοί ψηφοφόροι κατακρεούργησαν εκλογικά λόγω της κτηνώδους πολιτικής λιτότητας που ακολούθησε εναντίον τους και τον έριξαν στην τρίτη θέση με ποσοστό μόλις 14,84%! Η υπόθεση αποκτά σοβαρότατες διεθνείς πολιτικές διαστάσεις...

Η πρόεδρος της Λιθουανίας Ντάλια Γκρίμπαουσκαϊτε δεν είναι απλώς δεξιά. Πριν γίνει πρόεδρος στη χώρα της, όπου είναι πραγματικά δημοφιλής, ήταν επίτροπος Προϋπολογισμού στην ΕΕ και θεωρείται άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης των Γερμανών - οι αντίπαλοί της την κατηγορούν ότι είναι τυφλό όργανο του Βερολίνου. Αντιθέτως, ο πρόεδρος του Εργατικού Κόμματος που πήρε τις περισσότερες ψήφους (20,03%) Βίκτορ Ούσπασκιτς, δεν είναι μόνο ο πλουσιότερος Λιθουανός με αμύθητη περιουσία που υπολογίζεται γύρω στα 13 δισεκατομμύρια ευρώ. Είναι επιπλέον ρωσικής καταγωγής και υποστηρίζει στενότερες σχέσεις με τη Μόσχα. Εχοντας αυτά κατά νου, εύκολα σχηματίζεται η πεποίθηση ότι η πρόεδρος της Λιθουανίας δρα στη συγκεκριμένη περίπτωση με τρόπο που επιχειρεί να αποτρέψει το σάρωμα της γερμανόδουλης κυβέρνησης της λιθουανικής Δεξιάς που εξόντωσε τον λαό της χώρας στη λιτότητα και την αντικατάστασή της από μια τρόπος του λέγειν κεντροαριστερή κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία θα επιζητεί σχέσεις και με τη Ρωσία, αντί να είναι μονομερώς προσανατολισμένη προς το Βερολίνο. Ενα δευτερεύον, αλλά όχι και ασήμαντο στοιχείο για την ΕΕ είναι να διακοπεί, έστω και πραξικοπηματικά, αυτή η ατελείωτη σειρά εκλογικής συντριβής όλων των κυβερνήσεων των κρατών - μελών της που ακολουθούν πολιτικές λιτότητας.

Στα πολιτικά καθυστερημένα κράτη της Βαλτικής, όπου ο πληθυσμός είναι παραδοσιακά φιλογερμανικών αισθημάτων και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συνεργάστηκε μαζικά με τους ναζί, η πολιτική αυτή μπορεί να είναι αδιανόητη για χώρες με δημοκρατική κουλτούρα, αλλά έχει σοβαρές πιθανότητες επιτυχίας. Και το 2003, άλλωστε, το Εργατικό Κόμμα του Ούσπασκιτς είχε έρθει πρώτο στις βουλευτικές εκλογές παίρνοντας τις 39 από τις 141 έδρες του Σέιμας, του λιθουανικού κοινοβουλίου, αλλά ο Ούσπασκιτς δεν έγινε πρωθυπουργός. Τα υπόλοιπα κόμματα συνασπίστηκαν εναντίον του και τελικά τον υποχρέωσαν να μπει στην κυβέρνηση ως υπουργός Οικονομικών, υποχρεώνοντάς τον μάλιστα σύντομα σε παραίτηση. Στη συνέχεια τον καταδίωξαν δικαστικά με χίλιες δύο προφάσεις και πραγματικές αιτίες, επιδιώκοντας την πολιτική του εξόντωση. Εφυγε για σχεδόν δύο χρόνια στη Ρωσία, όπου ζήτησε πολιτικό άσυλο.

Ξαναγύρισε, όμως, στη Λιθουανία το 2007, επανεξελέγη βουλευτής το 2008 και τώρα κέρδισε τις εκλογές και πάλι, αλλά η πρόεδρος του φράζει εκ νέου τον δρόμο προς την εξουσία. Χρησιμοποιεί τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι αρνείται να του δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και να επιτρέψει στο Εργατικό Κόμμα να ηγηθεί κυβέρνησης επειδή υπάρχουν... καταγγελίες για εξαγορά ψηφοφόρων εκ μέρους του! Η ουσία είναι ότι η πρόεδρος πιθανότατα θα δώσει την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Αλγκιρντας Μπουτκεβίτσιους, τον ηγέτη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος που ήρθε δεύτερο με 18,45%, και θα τον εξαναγκάσει να συνεργαστεί για να φτιάξει κυβέρνηση με τον δεξιό πρωθυπουργό Κουμπίλιους, που κατατροπώθηκε στις κάλπες!

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ

Από: www.ethnos.gr

Iznogood