Η εξέγερση θα γίνει επανάσταση;
Aσφυκτική είναι η πίεση που ασκούν οι εξεγερμένοι διαδηλωτές στην Τυνησία, βάζοντας συνεχώς τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και υπερφαλαγγίζοντας συνεχώς τους πολιτικούς σχεδιασμούς του ανατραπέντος καθεστώτος, αλλά και των αναιμικών πολιτικών της αντιπολίτευσης που βρέθηκαν ξαφνικά στην εξουσία χωρίς να το αξίζουν ή να το δικαιούνται και ήταν πρόθυμοι να συνδιαλλαγούν με τα υπολείμματα της προηγούμενης κατάστασης. Ο εξεγερμένος λαός κάλυψε τελικά το κενό αντιπολίτευσης μέχρι στιγμής και εκβιάζει διαρκώς την περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση των εξελίξεων, παρά τη θέληση των μελών της προσωρινής κυβέρνησης, που μόνο «εθνικής ενότητας» δεν είναι.
Ο έλεγχος της κυβέρνησης αυτής από το παλιό καθεστώς αρχικά ήταν απόλυτος. Η παραίτηση όμως των τριών υπουργών που προέρχονταν από τη Γενική Ενωση Τυνήσιων Εργατών, μόλις ένα 24ωρο μετά τον σχηματισμό της προσωρινής κυβέρνησης, υπήρξε καταλυτική.
Ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός της χώρας, στελέχη του ανατραπέντος καθεστώτος, ανακοίνωσαν ότι παραιτούνται από το 53 συνεχή έτη κυβερνών την Τυνησία κόμμα του Συνταγματικού Δημοκρατικού Συναγερμού. Οι επιθέσεις εναντίον των γραφείων του κόμματος οδήγησαν ένα 24ωρο αργότερα στην αυτοδιάλυση της κεντρικής επιτροπής του κόμματος αυτού. «Πρέπει να ξαναχτίσουμε το κόμμα από την αρχή, σε νέα βάση. Θα πρέπει να γίνουμε μικρότερο κόμμα και να διαχωριστούμε από το κράτος. Μπορεί να χρειαστεί ακόμη και να αλλάξουμε το όνομά μας ή και να φτιάξουμε ένα άλλο κόμμα με νέες αρχές», δήλωσε εμφανώς πανικόβλητος στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» του Λονδίνου ο γενικός γραμματέας του κόμματος Μοχάμεντ ελ-Γκεριανί.
Η πίεση του «πεζοδρομίου» δεν σταμάτησε όμως. Ετσι τόσο ο πρόεδρος όσο και ο πρωθυπουργός δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να διεκδικήσουν την επανεκλογή τους και θεωρούν τον ρόλο τους να ολοκληρώνεται με την προκήρυξη προεδρικών και βουλευτικών εκλογών πολύ σύντομα, περίπου σε δύο και έξι μήνες αντιστοίχως.
Η λαϊκή πίεση συνεχίστηκε. Συλλαμβάνονται κατά δεκάδες διεφθαρμένοι συγγενείς του Μπεν Αλί και πρώην στενοί συνεργάτες του, όπως και οι ιδιοκτήτες του μεγαλύτερου ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού της χώρας που προσπαθούσαν να προκαλέσουν εικόνα χάους. Εξουδετερώθηκαν ουσιαστικά και οι ένοπλες συμμορίες στελεχών του ανατραπέντος καθεστώτος που λήστευαν και τρομοκρατούσαν τον πληθυσμό για να αποσταθεροποιήσουν την προσωρινή κυβέρνηση.
Ο στρατός πέρασε γρήγορα με τη νέα κατάσταση, πράγμα που συνέτεινε ώστε να εξουδετερωθούν οι πραιτοριανοί ηγέτες των σωμάτων ασφαλείας και έτσι οι αριθμητικά τεράστιες μάζες των κατώτερων αστυνομικών να περάσουν με τους εξεγερμένους τις τελευταίες ημέρες και να εμφανίζονται συναδελφωμένοι με τους διαδηλωτές στους δρόμους. Εξουδετερώθηκε έτσι προσωρινά η αστυνομία ως δύναμη αντεπανάστασης και αναστήλωσης του παλιού καθεστώτος.
Την εβδομάδα αυτή αναμένεται η επιστροφή του εξόριστου μετριοπαθούς ισλαμιστή ηγέτη Ρασίντ Γκανουσί και η συμμετοχή στην κυβέρνηση εκπροσώπων του κόμματός του που ονομάζεται Εναχντά (Αναγέννηση).
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο της στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» η κόρη του Γκανουσί, Σουμαγιά Γκανουσί, παρουσιάζει τη στρατηγική των Τυνήσιων ισλαμιστών. Συνίσταται στη «σφυρηλάτηση συμμαχίας ανάμεσα στο Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα του οποίου ηγείται ο Χαμά αλ-Χαμαμί, στο Κόμμα του Κογκρέσου για τη Δημοκρατία του οποίου ηγείται ο χαρισματικός Μονσέφ αλ-Μαρζουκί (σ.σ.: φιλελεύθερο αστικό κόμμα) και στο Εναχντά που ηγείται ο πατέρας μου, μαζί με συνδικαλιστές και ακτιβιστές κοινωνικών οργανώσεων», γράφει η Σουμαγιά Γκανουσί.
Είναι βέβαιο ότι πολλές δυνάμεις, μέσα και έξω από την Τυνησία, θα δραστηριοποιηθούν για να αποτρέψουν τη σύμπηξη μιας τέτοιας συμμαχίας, η οποία προφανώς θα είναι εντελώς ανεξέλεγκτη από αυτούς που μέχρι τώρα είχαν τον έλεγχο της χώρας. Εγκυμονούν αντιπαραθέσεις, ίσως και συγκρούσεις που θα δείξουν αν η εξέγερση στην Τυνησία θα μετεξελιχθεί τελικά σε επανάσταση ή αν θα τιθασευτεί μετά τα πρώτα σκιρτήματα.
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ
Τώρα διέγραψαν τον Μπεν Αλί!
Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται: μόνο τώρα που έχασε την εξουσία ο Τυνήσιος τύραννος Μπεν Αλί και αυτοδιαλύεται το κόμμα του, αποφάσισε να τον διαγράψει από μέλος της η... Σοσιαλιστική Διεθνής (!), της οποίας ήταν μέχρι τώρα επίλεκτο μέλος. Δεν διέγραψαν το κόμμα του Μπεν Αλί ούτε καν όταν άρχισε το αιματοκύλισμα των διαδηλωτών - δεν το έκαναν ούτε καν υποκριτικά, για τα μάτια του κόσμου. Περίμεναν να δουν τι θα γίνει. Δεν θα τον διέγραφαν, φυσικά, αν είχε κατορθώσει να επικρατήσει και να παραμείνει στην εξουσία καταστέλλοντας την εξέγερση μέσω της σφαγής του λαού του. Δεν πρόκειται μόνο για πολιτική εξαχρείωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αλλά ακόμη και για ηθικό εκφυλισμό.
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Iznogood
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου